عوامل موثر بر سفید کننده هیدروژن پراکسید

عواملی مانند غلظت، دما، زمان، مقدار pH و ... از عوامل اصلی واکنش های شیمیایی هستند. در فرآیند بلیچینگ پراکسید هیدروژن، باید ارتباط متقابل این عوامل را به منظور توسعه یک فرآیند معقول روشن کرد.

(1) تمرکز

غلظت معقول مشخص شده توسط بلیچینگ پراکسید هیدروژن نه تنها باید به سفیدی خاصی برسد و پوسته پنبه دانه را از بین ببرد، بلکه آسیب فیبر را نیز به حداقل برساند.

تمرین ثابت کرده است که رابطه بین سفیدی پارچه و غلظت پراکسید هیدروژن نسبت مستقیمی ندارد. هنگامی که از فرآیند بخارپز استفاده می شود، کنترل غلظت در 3-5 گرم در لیتر به مقدار مورد نیاز سفیدی رسیده است، هر چقدر هم غلظت بالا باشد، سفیدی زیاد افزایش نمی یابد، برعکس، آسیب رساندن به آن آسان است. فیبر

بنابراین، غلظت فرآیند بخار دادن به طور کلی 3-5 گرم در لیتر است و پارچه نازک باید به طور مناسب کمتر باشد. تعیین خاص باید بر اساس استفاده از تجهیزات باشد و روش سفید کردن، ضخامت پارچه، وضعیت اندازه گیری و شرایط پخت و نسبت حمام تعیین شود. برای به حداقل رساندن آسیب به الیاف باید غلظت کم باشد و برای به دست آوردن سفیدی بیشتر در پخت و پز اقدامات لازم انجام شود.

(2) دما

دما رابطه مستقیمی با سرعت تجزیه پراکسید هیدروژن دارد. در شرایط غلظت و زمانی معین، مصرف تجزیه پراکسید هیدروژن روی پارچه با افزایش دما افزایش می یابد، بنابراین با افزایش سرعت تجزیه هیدروژن پراکسید روی پارچه، اثر سفید کنندگی پارچه افزایش می یابد. وقتی دما به 90-100 درجه می‌رسد، پراکسید هیدروژن می‌تواند 90 درصد تجزیه شود و سفیدی نیز بهترین است. اما زمانی که دما 60 درصد باشد، سرعت تجزیه تنها حدود 50 درصد است.

(3) زمان

تعیین زمان سفید شدن پراکسید هیدروژن به دما بستگی دارد. اگر از روش بلیچینگ سرد استفاده می شود، لازم است که در دمای اتاق حدود 10 ساعت روی هم چیده شود و زمان سفید کردن بخار با دمای بالا می تواند تا حد زیادی کوتاه شود. از منظر اندازه گیری میزان مصرف پراکسید هیدروژن، میزان مصرف در 15 دقیقه به 70 درصد و در 45-60 دقیقه به 90 درصد رسیده است و تمایل به تعادل دارد. مشاهده می شود که زمان بخار دهی 45-60 دقیقه کافی است.

(4) عامل قلیایی

مقدار pH محلول سفید کننده در سفید کردن معمولی 10.5 ~ 11 است و لیوان آب نمی تواند الزامات را برآورده کند، بنابراین برای تنظیم مقدار PH باید قلیایی اضافه کرد.

متداول ترین عامل قلیایی مورد استفاده، سود سوزآور است، دوز آن 1-2 گرم در لیتر است. این یک فعال کننده است، می تواند تجزیه پراکسید هیدروژن را ترویج کند، به طوری که پراکسید هیدروژن یون های پراکسید هیدروژن با اثر سفید کننده تولید می کند، در مورد مقدار PH 10.5 ~ 11، تجزیه پراکسید هیدروژن با سرعت متوسط ​​برای رسیدن به هدف سفید کننده. با این حال، در هنر فرآیند کوتاه عقب نشینی و جوشاندن و سفید کردن، میزان سود سوزآور بیشتر است و سود سوزآور نه تنها مقدار PH را تنظیم می کند، بلکه عملکردهای تخلیه و تمرین را نیز دارد. این امر حمام سفید کننده را بسیار ناپایدار می کند، تجزیه پراکسید هیدروژن را تسریع می کند، نه تنها پراکسید هیدروژن را هدر می دهد، بلکه ممکن است باعث تخریب الیاف و پارچه شکننده شود. برای کنترل سرعت تجزیه هیدروژن پراکسید ذکر شده است که یک تثبیت کننده مناسب اضافه شود تا پراکسید هیدروژن مطابق با نیاز فرآیند تجزیه شود و تعادل بین تجزیه و پایداری حاصل شود که همان پراکسید هیدروژن کنترل شده است. فرآیند سفید کردن" با کمک تثبیت کننده ها.

استفاده از این هنر نه تنها می تواند به سفیدی پارچه و اثر حذف ناخالصی بهتر دست یابد، بلکه آسیب بیشتری به الیاف وارد نمی کند.